Kaapstad, we hebben van je genoten!

Daar is hij dan... Ons laatste blog vanuit Kaapstad alweer.
De laatste weken op stage vlogen voorbij. We weten nog goed dat we tegen elkaar zeiden; nog maar 3 weken, laten we nog even extra veel van alles gaan genieten! De dagen gingen steeds sneller, de weken gingen steeds sneller, tot de laatste week was aangebroken. Het voelde raar voor ons alle drie. Onze laatste week. De laatste week dat we hun lieve gezichtjes kunnen zien, over hun bolletje kunnen aaien en met ze kunnen lachen. Onze laatste week... We hadden onze stage in Zuid-Afrika niet beter af kunnen sluiten dan dat we gedaan hebben. De week was vol gepland met allerlei leuke activiteiten. Op maandag knutselen en dinsdag was onze dag. We mochten deze dag zelf organiseren. We hebben de dag ingevuld met Nederlandse spelletjes zoals zaklopen, zakdoekje leggen, spijker poepen en flessenvoetbal. Het was een erg leuke dag en de kinderen (zelfs de leerkrachten) vonden het geweldig! Wat hebben we gelachen.. Op woensdag deden we allemaal minute to win it spelletjes en op donderdag was er sportdag. Wij mochten de scores bijhouden en de kinderen aanmoedigen, erg leuk om te doen. Een aantal kinderen kwamen na afloop naar ons toe om ons te bedanken voor de support. Tijdens de sportdag konden ze per team geld winnen. Dit geld is nep, maar met dit geld konden ze na afloop wat uit de 'shop' halen. Een tafel vol met spullen. Het team wat gewonnen had kreeg het meeste geld en kon natuurlijk de mooiste cadeaus halen.

De jongen waar Lisa en Amber mee werken was al weken aan het sparen voor een politie auto en door deze sportdag had hij genoeg geld om deze dan eindelijk te kopen. Wat was hij blij... Voor de grap geprobeerd om tegen hem te zeggen dat de auto van ons is, maar dat grapje kon er bij hem niet in! Normaal gesproken wel, maar hij was zo blij met zijn welverdiende auto dat hij hem echt echt niet wilde afstaan. Groot gelijk geven wij hem! Hij had er lang genoeg voor gespaard. Erg mooi om te zien hoe erg hij zijn speelgoed autootje waardeerde. Daar kunnen wij nog wat van leren!

Dood op na deze week vol energieke activiteiten, maar we voelden ons alle drie zo voldaan. We hebben erg veel tijd met de kinderen kunnen doorbrengen en een betere laatste week hadden wij ons niet kunnen wensen. Normaal gesproken betekent het weekend na donderdag maar omdat het voor de kinderen hun laatste schooldag voor de vakantie was kwamen wij natuurlijk ook! Dit was overigens ook een fijner afscheid dan na een sportdag. De kinderen waren moe en wilden allemaal snel naar huis. Vrijdag was perfect! Van 8 tot 11 volop genoten van de kinderen. Het was nou eenmaal de laatste keer dat we ze zouden zien. Dat wisten we alle 3.. Op onze laatste dag begonnen we in de hal, zoals elke ochtend. De kinderen spelen en gaan daarna naar hun klassen. De klassen mochten zelf bepalen wat ze gingen doen tot het 10 uur was, dan zouden we chip rolls gaan eten. Chip rolls is een broodje met patat, het klinkt best vies, vonden wij ook, maar wat is het lekker! Echt Afrikaans. Toen alle buikjes rond waren was het tijd om naar de hal te gaan en afscheid te nemen. Ze hadden hier een half uur voor uitgetrokken. Erg lief... Alle kinderen zaten voor ons op de grond. De kinderen die wat tegen ons wilden zeggen konden hun woordje doen. Eén van de jongste kinderen zei; 'Ik ga jullie heel erg missen en ik zie jullie maandag weer.' De directrice reageerde hier op. Ze zei dat we niet meer terug zouden komen op maandag omdat we terug gingen naar Nederland. Nadat een aantal kinderen wat tegen ons gezegd hadden mochten de kinderen die voor ons wilden bidden dat doen. Wat een lieve woorden. Ze wensten ons een goeie vlucht, een gelukkig leven en bedankten ons voor alles wat we gedaan hadden. Dezelfde leerling bidde over dat hij ons een goede vlucht wenste en dat hij ons maandag weer zou zien. Dit schoot er bij ons alle drie wel even in.. Een heel dubbel gevoel om de kinderen achter te laten na zo'n lange tijd bij ze geweest te zijn. Na afloop hiervan wisselden we cadeaus uit. Wij gaven de school wat spullen om mee te spelen, ze waren hier erg blij mee.

Wat ons de laatste week was opgevallen is dat onze stagebegeleidster veel foto's aan het maken was. Van zowel de kinderen als van ons in actie met de kinderen. We hadden een voorgevoel dat ze iets in elkaar ging zetten met deze foto's, maar we hadden ook weer geen idee. We maakten zelf al extra veel foto's met en van de kinderen om de gezichtjes te kunnen blijven herinneren. Wat wij als cadeau kregen was dan ook een CD-rom met +- 450 foto's en filmpjes. Wat zijn wij hier blij mee. Een beter afscheidscadeau hadden wij niet kunnen wensen..

Na alle cadeaus uitgewisseld te hebben knuffelden alle leerlingen ons. We kregen alle drie een brok in onze keel maar probeerden ons sterk te houden tegenover de kinderen. Toen alle kinderen eenmaal in het busje zaten, we de deur dicht deden en nog even naar ze zwaaiden werd het toch wel echt moeilijk. De jongen waar Lisa en Amber mee werkten zei nog tegen ze; 'I watch a movieeee'. Iets wat hij altijd zegt als hij naar huis gaat. Typisch iets voor hem... een mooi laatste moment. Toen reed het busje weg, de hoek om. Tranen vielen over onze wangen en we troostten elkaar. Onze collega's begrepen onze reactie en zeiden dat het menselijk was. Iets wat ons geruststelde omdat we geen idee hadden of huilen hier normaal is bij zo'n afscheid. Gelukkig dus wel.
We hebben nog even nagezeten met alle collega's en wat drop, stroopwafels en koetjesrepen op tafel gezet. Smullennnn! Ook alle collega's een dikke knuffel gegeven bij het afscheid, en niet te vergeten de man van de kerk! Die altijd zo positief was over ons en over de ontwikkeling die de jongen die Lisa en Amber begeleid hebben.
We liepen naar onze auto en ademden even diep uit. Tot ziens Amathemba, dachten we. Onze tijd hier zit er nu dan echt op. Wat hebben wij een leuke tijd gehad hier, en wat gaan we jullie missen..

Diezelfde avond nog een feestje gevierd. Ons afscheidsfeestje! We gingen met ons vertrouwde clubje op pad en wilden onze avond beginnen met wat potjes beerpong wat onze huisgenoten geregeld hadden. We waren alleen aan het wachten op Daphne, waar bleef ze toch? Emma had haar al een appje gedaan toen ze ineens de keuken binnen kwam lopen. Ze had een enorme chocoladetaart en een fles Wild Africa in haar handen, namens het huis! Op de chocoladetaart stond met m&m's geschreven: 169. De club waar wij ieder weekend te vinden zijn. Ze kennen ons te goed haha! Wat was dat leuk, en lief. Maar dat bleek nog niet alles te zijn. We kregen alle drie een grote placemat met op de achterkant kleine stukjes tekst. Alle huisgenoten hadden iets over en naar ons geschreven. Een beter aandenken aan hun hadden we niet kunnen hebben! Erg erg leuk. Die komt op een mooi plekje te staan!
Toen de potjes beerpong gespeeld en op naar 169! Voor de een na laatste keer. Oja, ook daar moeten we nog afscheid van nemen?! Onze vertrouwde club!

Zondagochtend vroeg was het dan zover. Op naar Durban. We hadden er enorm veel zin in, even lekker naar de warmte en op bezoek bij een stam. Na twee uurtjes vliegen waren we al geland. Daar even een ontbijtje gehad en toen met de uber naar onze airbnb (die we tot dan toe niet konden bereiken). Op het adres van onze airbnb aangekomen, keken we onze ogen uit. Op de hoek van de straat stond een prostituee en de rest van de straat zag er niet bepaald veilig uit. We stapten uit de uber en er ging een poort voor ons open. We zagen een man zitten en vroegen aan hem of het onze airbnb was. Het enige wat hij zei was het bedrag per nacht. Vervolgens lieten wij foto's van de airbnb zien en hij zei dat we hier goed zaten. Vervolgens opende hij drie deuren voor ons, terwijl we één kamer geboekt hadden. We keken elkaar aan en dachten dit klopt niet. En dat bleek inderdaad zo te zijn. Toen we vroegen wie Vincent (eigenaar airbnb) was, kon hij ons dat niet vertellen. Dus wij weer naar buiten. Dat begon al goed...

Toen we weer buiten het hek waren, zagen we op een muur het nummer van onze airbnb staan. We hebben aangebeld, maar er werd niet open gedaan en het zag er ook vrij onbewoond uit. We voelden ons niet heel prettig in deze buurt. We hadden de eigenaar al een aantal keer gebeld, maar kregen telkens gelijk de voicemail. We besloten dus maar om een uber te bestellen richting het strand.
Ondertussen was er nog een prostituee bijgekomen. Zij kwam naar ons toe en vroeg of alles goed ging en of we op zoek waren naar een slaapplek, omdat de lodge vol zat. Ze wist namelijk nog wel een lodge iets verderop. Ineens hadden we door dat die lodges waarschijnlijk voor de prostitutie gebruikt worden. We gaven aan dat onze uber onderweg was. Deze kwam gelukkig gauw.

We vroegen de chauffeur of dit een veilige straat was en in eerste instantie zei hij van wel. Toen wij vertelden over de airbnb gaf hij aan dat het verstandig was dat we daar niet waren blijven wachten. We vroegen de chauffeur waar we veilig op zoek konden naar een ander verblijf en hij bracht ons naar een casino/foodcourt. Voordat hij dat deed liet hij ons nog een hotel in de buurt zien, omdat we vroegen of hij nog een goedkoop en veilig verblijf wist. Niks was hem te veel, heel aardig!
In het casino aangekomen, zijn we even ergens wat gaan drinken. Eén ding wisten we zeker, die airbnb gingen we annuleren en gauw op zoek naar iets anders.
Het hotel dat de chauffeur ons had laten zien, stond in een veilige buurt. En ja een hotelletje is op zich ook niet verkeerd.. We besloten het te boeken en kwamen in een ruime kamer terecht. Hier kunnen wij wel vijf nachtjes slapen. En dat was nog niet alles. Het was inclusief ontbijt. Op maandagochtend hebben we hier dan gelijk optimaal van genoten. Wat was dat lekker!

Maandag was het redelijk bewolkt dus echt strandweer was het helaas niet. We zijn daarom naar een park gegaan en hebben hier sea world bezocht. Niet echt de leukste activiteit, maar dan hoefden we in ieder geval niet in onze hotelkamer te zitten de hele dag. We hadden het hier al gauw gezien. De zeehondenshow stelde niets voor vergeleken met een show in het dolfinarium. We besloten daarom om naar het grootste winkelcentrum van Zuid-Afrika te gaan. Ook hier waren we al redelijk gauw uitgekeken, omdat we die dag al heel veel gelopen hadden en de laatste tijd hadden we al veel geshopt in Waterfront.

Op dinsdag stond de trip naar Shakaland op de planning. Hier keken we al heel lang naar uit. We waren erg benieuwd hoe de mensen in de stammen leven. In de ochtend werden we bij het hotel opgepikt en moesten we ongeveer twee uur rijden. Onderweg keken we onze ogen uit. Heel veel groen en de huisjes die we op een gegeven moment tegenkwamen, waren heel typisch.
In Shakaland zelf kregen we een rondleiding van een enthousiaste man. Hij wist ons veel te vertellen en het was erg interessant om te zien hoe zo'n cultuur in elkaar zit. Aan het einde werd er nog voor ons gezongen en gedanst en mochten we genieten van een heerlijk buffet. Al met al een geslaagde dag die we zeker niet hadden willen missen!
Toen we terug waren, hebben we nog ergens cocktailtjes gedronken en wat gegeten bij het hotel.

Voor woensdag en donderdag waren de weersvooruitzichten goed. We keken hier dan ook heel erg naar uit. Lekker aan het strand liggen en genieten. Amber en Emma hebben woensdagochtend eerst nog gesurfd en daarna hebben we lekker aan het strand gelegen.
In de avond zijn we uit eten geweest en donderdag hebben we weer doorgebracht op het strand.
Vrijdagochtend vlogen we alweer terug naar Kaapstad. Dat is snel gegaan!
Vanavond staat er nog een laatste avondje in onze vertrouwde club op de planning en de rest van het weekend bestaat uit de laatste voorbereidingen voor de terugreis en we gaan lekker uit eten bij Mama Africa, want dat moet je gedaan hebben als je in Kaapstad bent geweest. Zondagavond vliegen we alweer terug. We hebben enorm veel zin om iedereen weer te zien, maar gaan ons leventje in Kaapstad ook zeker missen! Wat was dit een geweldig avontuur en wat hebben we er van genoten!