Weer wat meegemaakt...
Door: Lisa, Amber en Emma
20 Maart 2017 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Zijn we weer!
We hebben afgelopen week heel wat meegemaakt.
In het weekend is er een enorme brand geweest in de township Imizamo Yethu in Hout Bay. Een derde van de township is verwoest. Negen mensen zijn hierbij omgekomen en meer dan 15.000 mensen zijn dakloos. Wij vonden dit heel zielig om te horen. Die mensen hadden al zo weinig en nu hebben ze helemaal niks meer. Toen we via een huisgenootje hoorden dat je spullen kan doneren, vonden we dat het minste wat we konden doen. We zijn donderdagmiddag na stage met twee huisgenootjes en twee vuilniszakken vol met handdoeken, kleding en speelgoed vertrokken richting Hout Bay. Vanaf de weg konden we de afgebrande township zien. Helemaal zwart en er was niks meer van over. Erg heftig om te zien!
Toen we in Hout Bay aankwamen, moesten we nog op zoek naar de school waar we de spullen af konden leveren. Tja, wij en navigatie… Dat gaat niet altijd even goed samen. We hadden een adres gevonden, maar daar aangekomen was er nergens een school te bekennen. We konden nergens een ander adres vinden. Alleen van een andere school waar je ook spullen kon afleveren. Bij die school aangekomen, zagen we nergens aangegeven dat we wat konden afleveren. Wel zagen we een lief en betrouwbaar omaatje. We hebben haar gevraagd of zij toevallig de weg wist. Zij was bekend in Hout Bay en wilde ons wel even erheen rijden aangezien wij Hout Bay niet kennen. Erg lief! Toen we achter haar reden, bleek haar nummerbord Granny-wp te zijn. We kwamen niet meer bij van het lachen. Dit moet in ons blog;). Ze heeft ons binnen vijf minuutjes naar de goede locatie gebracht. Net op tijd, want we hadden onze spullen afgeleverd en toen werd er net omgeroepen dat ze gingen sluiten voor vandaag. Erg indrukwekkend en mooi om te zien hoeveel spullen er al verzameld zijn en het geeft een goed gevoel dat wij deze bijdrage hebben kunnen leveren.
Op stage hebben Amber en Lisa een gesprek met Kim (de directrice) gehad over de begeleiding van de twee jongens.
In dit gesprek werd aangegeven dat wij met z’n drieën in de vakantie naar de huizen van Home of Hope mogen om daar met de kinderen te spelen als ons dat leuk lijkt. Een groot deel van de kinderen van onze school woont hier. We waren superblij om dit te horen. We kijken er dan ook heel erg naar uit en zijn erg benieuwd hoe de kinderen dan zijn.
Na onze stageweek en ons avontuur in Hout Bay kon ons lange weekend beginnen. Aangezien er hoge temperaturen in de vooruitzichten stonden, hadden we ons voorgenomen om rustig aan te doen dit weekend en lekker bruin te worden. Op vrijdag gingen we dus maar gelijk richting Shimmy Beach Club. Hier zijn we helaas niet aangekomen. Op de rotonde vlakbij ons huis hebben we een ongeluk gehad. Deze rotonde had twee banen en wij reden op de binnenste baan voor rechtdoor en rechts. De vrouw naast ons reed de rotonde op via de baan links van ons. Zij mocht dus alleen links of rechtdoor. Wij wilden rechtdoor en we dachten die vrouw ook, aangezien zij niet de derde afslag mocht nemen. Toch deed zij dat en daardoor zijn we tegen elkaar opgeknald. Dat was wel even schrikken! In het begin snapten we niet wat wij verkeerd hadden gedaan. De vrouw gaf meteen ons de schuld: ‘What the f*** did you do?’. We zijn samen met de vrouw naar een parkeerplaats gereden en hebben daar gegevens uitgewisseld. Daarna zijn we naar het politiebureau gegaan om onze verklaring af te leggen. De vrouw was er al eerder, omdat wij ons paspoort nog even thuis opgehaald hadden. Onderweg naar huis moesten we weer over de rotonde. We gingen eens goed kijken wat er nou precies mis was gegaan. Toen pas kwamen we erachter dat het helemaal niet onze fout was. De schrik ging over in boosheid. Toen we op het politiebureau aankwamen, was de vrouw al klaar met haar verklaring. Wij konden haar nu melden dat zij ongelijk had en mochten onze kant van het verhaal ook op papier zetten. Vervolgens kregen we een briefje mee en nu is het wachten op de verzekering en heel hard hopen dat onze kant van het verhaal geloofd wordt.
Nadat we thuis van de schrik bekomen waren, vonden we het wel tijd om even lekker te gaan shoppen om ons hoofd leeg te maken. Maar eerst tijd voor een McFlurry. We hadden onze bestelling gedaan en om in de politiestemming te blijven, kregen we een bonnetje met bestelnummer 112. Hoe toevallig!
’s Avonds zijn we met een aantal huisgenoten gaan stappen. Dat was een mooi avondje!
Zaterdag heerlijk lang in bed gelegen en overdag hebben we vrijwel niks gedaan. Om 7 uur begon de Carnival bij ons onderaan de straat. Een hele happening hier in Kaapstad. Erg mooi om te zien! Allemaal mensen die zelf muziek maken en mooie verlichte wagens. Deze wagens worden hier niet getrokken door een trekker, maar worden vooruitgeduwd door mensen. Dat is wel even anders dan in Nederland. Het was in ieder geval leuk om een keer meegemaakt te hebben.
Vanmorgen hebben we onze kapotte auto ingeruild voor een witte versie. Laten we hopen dat deze het red tot het einde;).
De rest van ons lange weekend zijn we aan het zwembad te vinden aangezien het 31 tot 35 graden wordt. Tijd om nog meer bij te kleuren!
We hebben afgelopen week heel wat meegemaakt.
In het weekend is er een enorme brand geweest in de township Imizamo Yethu in Hout Bay. Een derde van de township is verwoest. Negen mensen zijn hierbij omgekomen en meer dan 15.000 mensen zijn dakloos. Wij vonden dit heel zielig om te horen. Die mensen hadden al zo weinig en nu hebben ze helemaal niks meer. Toen we via een huisgenootje hoorden dat je spullen kan doneren, vonden we dat het minste wat we konden doen. We zijn donderdagmiddag na stage met twee huisgenootjes en twee vuilniszakken vol met handdoeken, kleding en speelgoed vertrokken richting Hout Bay. Vanaf de weg konden we de afgebrande township zien. Helemaal zwart en er was niks meer van over. Erg heftig om te zien!
Toen we in Hout Bay aankwamen, moesten we nog op zoek naar de school waar we de spullen af konden leveren. Tja, wij en navigatie… Dat gaat niet altijd even goed samen. We hadden een adres gevonden, maar daar aangekomen was er nergens een school te bekennen. We konden nergens een ander adres vinden. Alleen van een andere school waar je ook spullen kon afleveren. Bij die school aangekomen, zagen we nergens aangegeven dat we wat konden afleveren. Wel zagen we een lief en betrouwbaar omaatje. We hebben haar gevraagd of zij toevallig de weg wist. Zij was bekend in Hout Bay en wilde ons wel even erheen rijden aangezien wij Hout Bay niet kennen. Erg lief! Toen we achter haar reden, bleek haar nummerbord Granny-wp te zijn. We kwamen niet meer bij van het lachen. Dit moet in ons blog;). Ze heeft ons binnen vijf minuutjes naar de goede locatie gebracht. Net op tijd, want we hadden onze spullen afgeleverd en toen werd er net omgeroepen dat ze gingen sluiten voor vandaag. Erg indrukwekkend en mooi om te zien hoeveel spullen er al verzameld zijn en het geeft een goed gevoel dat wij deze bijdrage hebben kunnen leveren.
Op stage hebben Amber en Lisa een gesprek met Kim (de directrice) gehad over de begeleiding van de twee jongens.
In dit gesprek werd aangegeven dat wij met z’n drieën in de vakantie naar de huizen van Home of Hope mogen om daar met de kinderen te spelen als ons dat leuk lijkt. Een groot deel van de kinderen van onze school woont hier. We waren superblij om dit te horen. We kijken er dan ook heel erg naar uit en zijn erg benieuwd hoe de kinderen dan zijn.
Na onze stageweek en ons avontuur in Hout Bay kon ons lange weekend beginnen. Aangezien er hoge temperaturen in de vooruitzichten stonden, hadden we ons voorgenomen om rustig aan te doen dit weekend en lekker bruin te worden. Op vrijdag gingen we dus maar gelijk richting Shimmy Beach Club. Hier zijn we helaas niet aangekomen. Op de rotonde vlakbij ons huis hebben we een ongeluk gehad. Deze rotonde had twee banen en wij reden op de binnenste baan voor rechtdoor en rechts. De vrouw naast ons reed de rotonde op via de baan links van ons. Zij mocht dus alleen links of rechtdoor. Wij wilden rechtdoor en we dachten die vrouw ook, aangezien zij niet de derde afslag mocht nemen. Toch deed zij dat en daardoor zijn we tegen elkaar opgeknald. Dat was wel even schrikken! In het begin snapten we niet wat wij verkeerd hadden gedaan. De vrouw gaf meteen ons de schuld: ‘What the f*** did you do?’. We zijn samen met de vrouw naar een parkeerplaats gereden en hebben daar gegevens uitgewisseld. Daarna zijn we naar het politiebureau gegaan om onze verklaring af te leggen. De vrouw was er al eerder, omdat wij ons paspoort nog even thuis opgehaald hadden. Onderweg naar huis moesten we weer over de rotonde. We gingen eens goed kijken wat er nou precies mis was gegaan. Toen pas kwamen we erachter dat het helemaal niet onze fout was. De schrik ging over in boosheid. Toen we op het politiebureau aankwamen, was de vrouw al klaar met haar verklaring. Wij konden haar nu melden dat zij ongelijk had en mochten onze kant van het verhaal ook op papier zetten. Vervolgens kregen we een briefje mee en nu is het wachten op de verzekering en heel hard hopen dat onze kant van het verhaal geloofd wordt.
Nadat we thuis van de schrik bekomen waren, vonden we het wel tijd om even lekker te gaan shoppen om ons hoofd leeg te maken. Maar eerst tijd voor een McFlurry. We hadden onze bestelling gedaan en om in de politiestemming te blijven, kregen we een bonnetje met bestelnummer 112. Hoe toevallig!
’s Avonds zijn we met een aantal huisgenoten gaan stappen. Dat was een mooi avondje!
Zaterdag heerlijk lang in bed gelegen en overdag hebben we vrijwel niks gedaan. Om 7 uur begon de Carnival bij ons onderaan de straat. Een hele happening hier in Kaapstad. Erg mooi om te zien! Allemaal mensen die zelf muziek maken en mooie verlichte wagens. Deze wagens worden hier niet getrokken door een trekker, maar worden vooruitgeduwd door mensen. Dat is wel even anders dan in Nederland. Het was in ieder geval leuk om een keer meegemaakt te hebben.
Vanmorgen hebben we onze kapotte auto ingeruild voor een witte versie. Laten we hopen dat deze het red tot het einde;).
De rest van ons lange weekend zijn we aan het zwembad te vinden aangezien het 31 tot 35 graden wordt. Tijd om nog meer bij te kleuren!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
